Posiadanie własnej działalności gospodarczej w Hiszpanii wiąże się z koniecznością prowadzenia księgowości i rozliczeń z tamtejszym urzędem skarbowym. Dlatego też każdy, kto wiąże swoją przyszłość z działalnością w tym kraju powinien zorientować się, jaki podatek dochodowy w Hiszpanii płacą rezydenci oraz nierezydenci, a także w jaki sposób ustalić swój status i wnioskować o jego zmianę. Osoby, które posiadają status rezydenta z definicji odprowadzają podatek do hiszpańskiego urzędu od wszystkich swoich dochodów.
Przede wszystkim dotyczy to także tych osób, które część z nich otrzymują poza Hiszpanią- i tak ich rozliczenie następuje w hiszpańskim urzędzie, co stanowi kluczową informację. W takim przypadku najczęściej opodatkowanie jest liczone według skali progresywnej, która tutaj obowiązuje.
Kiedy rezydent musi odprowadzić podatek?
Do odprowadzania podatków z tytułu posiadania rezydentury zobowiązani są przedsiębiorcy będący osobami samozatrudnionymi, osoby, których roczny dochód wynosi ponad 22 000 euro oraz osoby, które otrzymują przychody z wynajmu powyżej kwoty 1000 euro rocznie. Dodatkowo, obowiązkowej deklaracji podlegają rezydenci otrzymujący zyski kapitałowe oraz dochody płynące z oszczędności, które przekraczają kwotę 1600 euro. Dobrze jest odpowiednio wcześniej sprawdzić, kiedy takie zeznanie już będzie konieczne.
A co w przypadku, kiedy dana osoba nie jest rezydentem?
Wówczas przedsiębiorca płaci podatki w hiszpańskim urzędzie tylko i wyłącznie od tego, co zarobił w Hiszpanii. Warto wiedzieć jednak także o tym, że cała Hiszpania podzielona jest na 17 regionów, które posiadają autonomię, a co za tym idzie każdy stan może mieć swoje własne stawki podatkowe i może nakładać na przedsiębiorców inne zobowiązania. Kluczowe jest jednak posiadanie hiszpańskiego numeru identyfikacyjnego NIE- to on daje możliwość przeprowadzenia jakichkolwiek transakcji w Hiszpanii. Dzięki temu identyfikatorowi będziemy mieć możliwość wykonania chociażby tak prozaicznych czynności jak założenie konta w banku.